بیوگرافی یو مینگ پی متولد چین است پس از آن در آمریکا دوران تحصیلی خود را گذراند ساکن کشور شدنام وی زبان چینی به معنی «توضیح روشن» است با سبک وی همخوانی دارد 
 
فهرست مطالب
    بیوگرافی یو مینگ پی
    آثار و پروژه‌ها 
    موزه لوور فرانسه 
    بانک ملی چین در هنگ کنگ
    مجتمع سمفونی دالاس
    مرکز سمفونیک مایرنز (Meyerson Symphony Center)
    هرم شیشه ای موزه لوور فرانسه
    کتابخانه جان اف کندی
    شرکت نفت خلیج آتلانتا (Gulf Oil Building)
 
بخشی از مطلب
یو مینگ پی در سال ۱۹۱۷ میلادی در شهر گوانگژو چین چشم به جهان گشود. خانواده وی که در ابتدا به بانکداری اشتغال داشتند، به دنبال انقراض دودمان چنیگ و تشکیل جمهوری چین، شروع به فعالیت در زمینه تولید و فروش گیاهان دارویی کردند. با این حال پس از مدتی خانواده یو مینگ پینگ به هنگ کنگ مهاجرت کردند و فعالیت‌های اقتصادی خود را در این منطقه از سر گرفتند. هنگ کنگ که در آن سال‌‌ها بخشی از قلمرو بریتانیای کبیر بود، شرایط مساعدی برای کسب و کار داشت. لکن یو مینگ پی جوان روی خوشی به کسب و کارهای خانوادگی نشان نمی‌داد و از این‌رو تا پایان عمر مغضوب پدرش بود.
یو مینگ پی از همان دوران کودکی علاقه بسیاری به هنر نشان می‌داد. اما اختلاف عقیده بین او و پدرش، سبب شد که وی را به منظور تحصیل علوم مذهبی روانه شانگهای کنند. با این حال وی پس از عزیمت به شانگهای نیز از تلاش برای پرداختن به هنر فروگذار نکرد و به صورت جسته و گریخته به مطالعه معماری پرداخت و در نهایت پس از فوت مادرش در اثر سرطان به هنگ کنگ بازگشت و مدتی بعد به همراه سایر اعضای خانواده راهی ایالات متحده امریکا شد. خانواده یو مینگ پی در شهر نیویورک ساکن شدند و بدین ترتیب وی توانست به رویای دوران کودکی خود مبنی بر ورود به محیط دانشگاهی ایالات متحده با تحصیل در رشته معماری دانشگاه پنسیلوانیا جامه عمل بپوشاند.
تحصیلات:
یو مینگ پی در سال ۱۹۳۵ میلادی، پنسیلوانیا را به به وسیله قایق کرایه‌ای به مقصد سانفرانسیکو ترک کرد و سپس خود را با قطار به فیلادلفیا رساند؛ چراکه دانشگاه پنسیوانیا نتوانسته بود در این مدت انتظارات وی را تامین کند. دلیل اصلی این امر تدریس اساتید این دانشگاه بر پایه سبک بیوکس بود. سبکی که ریشه در معماری سنتی یونانی و رومی دارد و دانشگاه هنرهای زیبای بیوکس پاریس، به عنوان خاستگاه آن شناخته می‌شود. این در حالی است که پی علاقه بیشتری به معماری مدرن از خود نشان می‌داد و از این‌رو تحصیلات خود را در دانشگاه MIT ادامه داد.
علیرغم برداشت اولیه یو مینگ پی از دانشگاه MIT، اساتید این دانشگاه نیز بر سبک بیوکس تکیه داشتند و این امر به شدت وی را آزار می‌داد. این امر زمانی شدت بیشتری یافت که وی به واسطه پیدا کردن سه کتاب از معمار مشهور سوئیسی، لوکروبوزیه، در کتابخانه دانشگاه، شیفته طراحی خلاقانه سبک بین‌الملل و ویژگی‌های خاص آن نظیر فرم ساده و استفاده از شیشه و فولاد شد. مخصوصا که این معمار برجسته در نوامبر سال ۱۹۳۵ میلادی، از دانشگاه MIT نیز بازدید کرد و توانست پی را شدیدا تحت تاثیر قرار دهد. به طوری که وی حضور دو روزه لوکوربوزیه در آن دانشگاه را نقطه عطفی در زندگی خود می‌داند
یو مینگ پی طی سفری به میشیگان در سال ۱۹۳۸ میلادی به منظور بازدید از جدیدترین اثر فرانک لوید رایت به طرز غیرمنتظره‌ای با این معمار آشنا شد و توانست مدتی را به یادگیری اندیشه‌های سپری کند. یو مینگ پی از بازگشت از سفر، مطالعات خود را با جدیت بیشتری ادامه داد و سرانجام موفق به اخذ مدرک کارشناسی معماری خود از دانشگاه MIT در سال ۱۹۴۰ میلادی شد. وی پس از فارغ‌التحصیلی از این دانشگاه و طی سفر به نیویورک با یکی از دانش‌آموزان کالج ولزلی به نام الین لو اشنا شد و در بهار سال ۱۹۴۲ میلادی با وی ازدواج کرد. الین لو که در همان سال در رشته معماری منظر دانشگاه هاروارد ثبت‌نام کرده بود، سبب آشنایی یو مینگ پی با این دانشگاه شد. وی نیز با مشاهده جو مثبت و هیجان‌انگیز این دانشگاه، به ادامه تحصیل در دانشکده معماری هاروارد پرداخت.
یو مینگ پی تنها کمتر از یک ماه پس از شروع تحصیل در دانشکده معماری هاروارد، از این دانشگاه انصراف داد و به کمیته پژوهشی دفاع ملی که در آن سال‌ها مسئول تحقیقات نظامی به منظور مقابله با قدرت فزاینده آلمان طی جنگ جهانی دوم بود پیوست؛ چراکه باور داشت اگر شخصی توان ساختن را داشته باشد، توان نابود کردن را هم دارد. واکنش وی به گزارش ارتش ایالات متحده مبنی بر عملکرد ضعیف بمب‌های قدرتمند خود که برای نابودی ساختمان‌های مستحکم اروپایی طراحی شده بود، در برابر خانه‌های چوبی و کاغذی ژاپن نیز گواهی بر این مدعاست؛ زیرا وی توانست با پیشنهاد ساخت بمب‌های آتش‌زا، مانع بزرگی را از پیش‌پای ارتش این کشور بر دارد.
یو مینگ پی من جمله معماران پرکاری است که طی چند دهه فعالیت خود در زمینه معماری، موفق به خلق آثاری بسیاری در سراسر جهان شد. در بین آثار این معمار مشهور که بیشتر به سبب استفاده از معماری مدرن شهرت دارد، آثار برجسته‌ای به یادگار مانده است که همچنان پس از گذشت سال‌ها نیز من جمله مهم‌ترین آثار معماری معاصر به شمار می‌روند. 
شرکت نفت خلیج آتلانتا (Gulf Oil Building):
این ساختمان که نخستین پروژه یو مینگ پی پس از استخدام در املاک نیویورک در سال ۱۹۴۹ میلادی به شمار می‌رود، به عنوان ساختمان اداری شرکت نفت خلیج آتلانتا طراحی شده است. در طراحی این ساختمان که در دوطبقه و با زیربنایی معادل ۱۵۲۴۰ مترمربع ساخته شده بود، از آثار معمار مشهور آلمانی، میس وندروهه الهام گرفته شده است. به طوری که حتی شاهد به کارگیری ترکیبی از سنگ مرمر و شیشه در نمای این ساختمان نیز هستیم. لکن ساختمان اداری شرکت نفت خلیج آتلانتا، سرانجام در سال ۲۰۱۳ میلادی تخریب شد و جای خود را به ساختمانی بلندمرتبه داد.
به دنبال ترور جان اف کندی، رئیس جمهور وقت ایالات متحده امریکا، در ۲۲ نوامبر سال ۱۹۶۳ میلادی، خانواده و دوستان وی، درصدد ساخت بنای یادبودی برآمدند تا بدین ترتیب یاد و خاطر وی را زنده نگاه دارند. لکن ساخت هرگونه بنایی نیازمند تاییدیه نهایی همسر جاف اف کندی بود و از این‌رو طرح‌های بسیاری از چندین معمار برجسته ارائه شد. لکن در نهایت طرح یو مینگ پی به تایید همسر جان اف کندی رسید و ساختمانی بتنی با هرمی شیشه‌ای منجر شد که هم اکنون تحت عنوان موزه و کتابخانه کندی به فعالیت می‌پردازد. 
هرم شیشه‌ای موزه لوور فرانسه:
یو مینگ پی که با طراحی هرم شیشه‌ای موزه و کتابخانه جان اف کندی، توانایی خارق‌العاده خود را به اثبات رسانده بود، طراحی سر در جدید موزه لوور پاریس را به عهده گرفت. وی در ابتدا هرم شیشه‌ای عظیمی را پس از یک سال مطالعه این موزه و فرهنگ فرانسه طراحی کرد که با اعتراض شدید افکار عمومی مواجه شد؛ چراکه آنها استفاده از مقادیر زیاد شیشه و فولاد در طراحی این هرم را در منافات با معماری سنتی فرانسه می‌دانستند. از این‌رو یو مینگ پی در مرحله بعدی، هرم شیشه‌ای کوچکتری را طراحی کرد که توانست تا حدودی نظر اهالی پاریس را به خود جلب کند.
یو مینگ پی همزمان با طراحی هرم شیشه‌ای موزه لوور فرانسه، به طراحی پروژه مرکز سمفونیک مایرز نیز مبادرت ورزید. طرح یو مینگ پی برای این پروژه که در شهر دالاس ایالت تگزاس واقع شده است، از بین ۴۵ طرح معماران برجسته اروپای و امریکایی انتخاب شد و اعتبار وی را فزونی بخشید. با این حال پروژه مرکز سمفونیک مایرنز به سبب طراحی خاصی خود، نیازمند هزینه‌کرد بسیاری بود که سبب انصراف اکثر سرمایه‌گذاران آن شد. ولی سرانجام ساخت این پروژه با پیشنهاد تاجر مشهور امریکایی، ریس پریت، مبنی بر تقبل هزینه‌ها و سرمایه‌گذاری هنگفت بر روی پروژه به شرط نامگذاری آن تحت عنوان موزتون هیر مایرنز ادامه پیدا کرد.